لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 8
1- بیان مسئله و ضرورت انجام طرح :
هدف از تربیت دینی، حضور قرآن و سیره معصومین(ع) در متن زندگی دانش آموزان است. ما با تعلیم مسائل دینی و با روش های مطلوب و خاص می توانیم در دانش آموزان درک و شعور دینی ایجاد کنیم. اگر تلاش همه ما بر این باشد که از طریق روح حاکم بر تمامی برنامه های رسمی و غیررسمی (فوق برنامه و مکمل) تربیت، تزکیه و تأدیب صورت گیرد و مفاهیم نظری به صورت «رفتار دینی» درآید، می توانیم ادعا کنیم که تربیت دینی تا حد زیادی تحقق پیدا کرده است. آنچه با توجه به مقتضیات زمان در تربیت دینی باید مدنظر قرار گیرد، اصلاحات در روش های تربیت دینی است. مدیریت مراکز آموزش و پرورش ما با توجه به تفاوت های فردی در دانش آموزان، اصل زیبایی شناسی و ابزار هنر را بویژه در غنی سازی، اوقات فراغت و فوق برنامه باید لحاظ کنند و در این مسیر عمدتاً به مراحل رشد کودکان و نوجوانان در گروه های سنی پیش از دبستان، دوره دبستان و دوره راهنمایی توجه داشته باشند و همچنین باید به اهمیت نقش خانواده در ایجاد معنویت و تربیت دینی کودکان توجه جدی شود و با ایجاد راهکارهای مختلف در خانواده ها زمینه رشد معنوی و تربیت دینی کودکان را فراهم کرد.سؤالاتی که ذهن ما را مشغول کرده این است که چگونه دانش آموزی که از اول راهنمایی تا کنون مسائل دینی را جزء درسهای مدرسه خوانده است و در خانواده و محیط اجتماعی هم با آن برخورد داشته است هنوز یک انسان بدون انگیزه است و مسائل اعتقادی در زندگی او آن گونه که زیبنده یک دختر و پسر مسلمان است مطرح نمیباشد.
2- مروری بر مطالعات قبلی انجام شده :
الف- نگرشها و رفتارهای دینی نوجوانان تهرانی و دلالتهای آن بر نظریه سکولارشدن.
بعد اعمال دینی ضعیفترین بعد در بین ابعاد چهارگانه دینداری بود. با وجود این، با توجه به پاسخ دانشآموزان به تکتک عبارات تشکیلدهنده این بعد، میتوان گفت که پاسخگویان اعمال و عبادات فردی را بسیار بیشتر از اعمال و عبادات جمعی انجام میدهند. نسبت کسانی که اظهار داشتهاند هرگز یا به ندرت اعمال زیر را انجام میدهند:
روزه (24%)، نماز (17%)، شرکت در نماز جماعت (78%)، همکاری با مسجد یا سایر مؤسسات اسلامی (78%)، شرکت در نماز جمعه (90%)، (سراجزاده، نمایه پژوهش: 116).
ب - گزارش نهایی نتایج پژوهشی طرح مشاوره ملی با جوانان، سازمان ملی جوانان 1380 .
نگرش جوانان به دوستانشان تأثیر مثبت در هویت دینی آنان دارد. میتوان گفت دوستان، در جوانانی که سن بیشتری دارند (چون در گروه دانشجو قرار میگیرند) تأثیر مثبتی بر هویت دینی آنان میگذارند. جوانانی که نگرش مثبتی به کار یا پیدا کردن آن ندارند، هویت دینی آنان در معرض تهدید قرار میگیرد.
نگرش به روحانیون با بتای 2 درصد هویت ملی جوانان را به صورت منفی پیشبینی میکند. به نظر میرسد با آن که جوانان ایرانی کاملاً مذهبی هستند اما برخی از روحانیون مختصر نقش منفی در هویت جوانان به جا گذاشتهاند. نگرش مثبت به اعتقادات قلبی دینی به ترتیب در سطوح تحصیلی خانوادگی نسبتاً پایین و بالا دیده میشود. دانشجویان سطوح تحصیلی خانوادگی متوسط نگرش کمتر مثبتی به اعتقادات قلبی دینی دارند. (سازمان ملی جوانان - 1380)
ج - سنجش دینداری جوانان
نتایج این پژوهش نشان داد که از هر شاخصی که برای دینداری استفاده کنیم، نه تنها دینداری و تعلق مذهبی جوانان نمونه تحقیق، بحرانی و اسفناک نبوده بلکه اکثریت مطلق آنها واجد تعلقات دینی بالایی هستند. به نظر میرسد که احساس ناخشنودی و نگرانی بسیاری از مسئولین فرهنگی و متدینین از وضعیت اعتقادی و مذهبی جوانان تهرانی جدا از توقعات غیرواقعبینانه و متناسب با دنیای بزرگسالان، بیشتر متکی بر برخی شیوههای رفتار مغایر با ارزشها و موازین اجتماعی و مذهبی ابراز شده از طرف جوانان باشد. شیوههای رفتاری جوانان هرچند که نابهنجار باشد مسلماً باز هم جانشین سنجشهای مستقیم اعتقادات و تعلقات دینی نیست. فرو کاستن دینداری صرفاً به یک سلسله موازین رفتاری خاص و ظاهری در واقع محدود کردن دین در قالب تنگ و ظاهری است (طالبان، نمایه پژوهش: 129 - 128)
تعریف تربیت :
تربیت به معنای پرورش انسانها در راستای ایجاد و تصحیح رفتارهای اجتماعی است
4- هدف از اجرای طرح :
هدف کلی :
بررسی زمینه های آموزشگاهی آسیب پذیری تربیت دینی دانشآموزان از دیدگاه دبیران دینی و قرآن و مربیان پرورشی مقطع متوسطه شهر شیراز
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 187 صفحه
چکیده
دین شامل باورهاست و به هر حال، باورها، بر تصمیمها سیطره دارند، ولی برخی، قلمروهایی از زندگی انسان را از سیطره دین بیرون گذاشتهاند. این گروه معتقدند زندگی انسان دو جنبه دارد؛ جنبهای از آن به همین زندگی دنیایی و جنبه دیگر آن به ارتباط انسان با خدا و زندگی آخرتی مربوط است و حوزه سیطره دین تنها همین جنبه دوم زندگی بشری است. این عقیده که به سکولاریسم معروف است، دین را از جنبه اول زندگی بشر دور میکند. و دین را از سیطره بر آن باز میدارد. در مقابل، دین مداری همه زندگی انسان را با خدا و زندگی آخرتی در ارتباط میبیند و سیطره دین را بر همه زندگی او میپذیرد.
درگیری دو مکتب دینمدار و سکولاریسم، هم نگرشها و هم شناختها و هم رفتارها را تحت تاثیر قرار میدهد. این نکته به ویژه در حوزه سیاست موجب تقابل سکولارها و دینمداران در برابر هم میشود.
این پژوهش که نگاهی اجمالی به این دو مقوله دارد، در شش بخش تدوین شده است. در بخش اول، به مفهومشناسی سکولاریسم و دین مداری و چیستی دین میپردازد. در بخش دوم، شکلگیری سکولاریسم در غرب و جهان اسلام بررسی شده است. بخش سوم، به حوزههای تقابل دین مداری و سکولاریسم میپردازد و بخش چهارم به مبانی نظری سکولاریسم و دین مداری اختصاص دارد. در بخش پنجم نیز از آسیبشناسی دین مداری بحث شده است. در بخش آخر با عنوان همراه با برنامهسازان، مباحث مربوط به طرح موضوع در رسانه میآید.
فهرست
دیباچه
انسان موجودی متفکر و اجتماعی است. از این رو، درباره آنچه که در اطرافش میگذرد، حساس و کنجکاو بوده و در برابر حوادث و پدیدههای نو ظهور و ایدههای جدید بیتفاوت نمیماند. این حساسیت و کنجکاوی آنگاه بیشتر خواهد شد که آن پدیده یا مسئله جدید، بر زندگی فردی و اجتماعیاش تأثیرگذار بوده و در سامان دهی رفتارش نقش آفرین باشد.
از جمله مسایلی که چندی است در مراکز سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی جامعه ما بر سر زبانها افتاده است، مسئله سکولاریسم یا ایده جدایی سیاست از دیانت و اعتقاد به دخالت نکردن دین در حوزه اجتماعی و امور دنیوی است. در این زمینه، برخی در صف طرفداران و گروهی نیز در موضع مخالفت به بحث و گفتوگو پرداخته و هر یک بر درستی موضع خود پای میفشارند.
ناگفته پیداست جامعهای که قرنها اسلام و تشیع را به عنوان چراغ راه و رسم زندگی خود برگزیده و در لوای پرچم علوی روزگار گذرانده است. نمیتواند نسبت به هر ایده وارداتی ساکت بماند. اسلام دینی نیست که درباره امور دنیا و اجتماع بشری بیتفاوت باشد. از این رو، برای رساندن انسان به اجتماعی مطلوب و دنیایی سعادتمند احکام و دستورهای فراوانی را فرا روی او قرار داده است. بر این اساس، ظهور تفکری که دخالت دین در امور سیاسی ـ اجتماعی را برنتابد خلاف آموزههای دینی و معارف شیعی است و بروز چنین ایدهای موجب تشتّت آرا و تشویش اذهان دینداران خواهد گردید.
اساسا ترویج و تبلیغ چنین اندیشههایی سبب شکاف و از هم گسیختگی اجتماعی و از میان رفتن انسجام اجتماعی نخواهد بود. از این رو، شناخت و ریشهیابی این تفکر از لحاظ زمینههای پیدایش و مبانی نظری و آموزههای آن و مقایسه آن با آموزههای دینی، میتواند گام مؤثری در جهت پیشگیری اختلافهای اجتماعی و حفظ انسجام اجتماعی باشد.