دانلود تحقیق با موضوع بعثت پیامبر(ص) از مظهر نهج البلاغه

بعثت پیامبر(ص) با برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت, مهمترین فراز از تاریخ اسلام بوده است ونزول قرآن کریم از این زمان آغاز می گردد. کلمه بعثت به معنای "برانگیخته شدن" بوده ودر اصطلاح به معنای فرستاده شدن انسانی از سوی خدای متعال برای هدایت دیگران می باشد. همانطور که از روایات اسلامی و مطالعات تاریخی برمی آید, مساله بعثت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) در ادیان الهی با برخی از خصوصیات ونشانه ها, قبل ازظهور آن حضرت مطرح بوده وبسیاری از اهل کتاب وپاره ای از اعراب مشرک نیز با آن آشنایی قبلی داشته اند. نوید وبشارت ظهور پیامبر خاتم(ص) به تصریح قرآن در تورات وانجیل ذکر گردیده وحضرت عیسی (علیه السلام) نیزپس از تصدیق توراتی که به حضرت موسی (علیه السلام)نازل شده بود برانگیخته شدن رسول اکرم(ص) ویارانش نیز اشاره شده است.

این مقاله پس از بررسی تاریخی و روایی جریان بعثت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم).با نگاه به کلام امیرالمومنین علی(علیه السلام) در نهج البلاغه و خطبه هایی که آن حضرت در بیان هدف وتشریح علل بعثت رسول (صلی الله علیه وآله وسلم)از جمله (خظبه های: 26 و 116 و147 و 198 و 214 ) به این مساله اشاره دارد.

دانلود تحقیق خلقت آدم در نهج البلاغه

تحقیق خلقت آدم در نهج البلاغه در 19 صفحه با فرمت ورد شامل خطبه عربی و ترجمه فارسی 

بخشی از تحقیق:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ اَلَّذِى لا یَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقائِلُونَ، وَ لا یُحْصِى نَعْماءَهُ الْعادُّونَ، وَ لا یُودِّى حَقَّهُ الْمُجْتَهِدُونَ، اَلَّذِى لا یُدْرِکُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ، وَ لا یَنالُهُ غَوْصُ الْفَطِنِ، اَلَّذِى لَیْسَ لِصِفَتِهِ حَدُّ مَحْدُوْدٌ، وَ لا نَعْتٌ مَوْجُودٌ، وَ لا وَقْتٌ مَعْدُودٌ وَ لا اَجَلٌ مَمْدُودٌ، فَطَرَ الْخَلائِقَ بِقَدْرَتِهِ، وَ نَشَرَ الرِّیاحَ بِرَحْمَتِهِ، وَ وَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَیَدانَ اَرْضِه .ِ

اَوَّلُ الدِّینِ مَعْرِفَتُهُ، وَ کَمالُ مَعْرِفَتِهِ التَّصْدِیقُ بِهِ وَ کَمالُ الْتَصْدیقُ بِهِ تَوْحِیدِهِ الاِخْلاصُ لَهُ، وَ کَمالُ الاِخْلاصِ لَهُ نَفْىُ الصِّفاتِ عَنْهُ، لِشَهادَهِ کُلِّ صِفَهٍ اَنَّها غَیْرُ الْمَوْصوفِ، وَ شَهادَهِ کُلِ مَوْصوفٍ اَنَّهُ غَیْرُ الصِّفَهِ .

فَمَنْ وَصَفَ اَللّهَ سُبْحانَهُ فَقَدْ قَرَنَهُ، وَ مَنْ قَرَنَهُ فَقَدْ ثَنّاهُ وَ مَنْ ثَنّاهُ فَقَدْ جَزَّاءهُ، وَ مَنْ جَزَّاهُ فَقَدْ جَهْلَهُ، وَ مَنْ جَهِلَهُ فَقَدْ اءشارَ اِلَیْهِ...

.

.

.

بخشی از ترجمه:

   خطبه اى از آن حضرت (ع ) در این خطبه ، سخن از آغاز آفرینش آسمان و زمین و آفرینش آدم (ع )است :  

حمد باد خداوندى را که سخنوران در ثنایش فرو مانند و شمارندگان از شمارش نعمتهایش عاجز آیند و کوشندگان هر لکه داره کوشند، حق نعمتش را آنسان که شایسته اوست ، ادا کردن نتوانند. خداوندى ، که اندیشه هاى دور پرواز او را درک نکنند و زیرکان تیزهوش ، به عمق جلال و جبروت او نرسند. خداوندى که فراخناى صفاتش را نه حدّى است و نه نهایتى و وصف جلال و جمال او را سخنى درخور نتوان یافت ، که در زمان نگنجد و مدت نپذیرد. آفریدگان را به قدرت خویش ‍بیافرید و بادهاى باران زاى را بپراکند تا بشارت باران رحمت او دهند و به صخره هاى کوهساران ، زمینش را از لرزش بازداشت .

اساس دین ، شناخت خداوند است و کمال شناخت او، تصدیق به وجود اوست و کمال تصدیق به وجود او، یکتا و یگانه دانستن اوست و کمال اعتقاد به یکتایى و یگانگى او، پرستش اوست . دور از هر شایبه و آمیزه اى و، پرستش او زمانى از هر شایبه و آمیزه اى پاک باشد که از ذات او، نفى هر صفت شود زیرا هر صفتى گواه بر این است که غیر از موصوف خود است و هر موصوفى ، گواه بر این است که غیر از صفت خود است...