متن آثار (دو کتاب شهریار و گفتارها) زندگی، زمانه و بررسی اندیشه های ماکیاولی

قالب فایل   pdf , word  تعداد فایل : 6 عدد 

(آماده سازی شده برای سیاستمداران ، اساتید و دانشجویان رشته های علوم سیاسی و حقوق)

1- کتاب«شهریار» اثر نیکولو ماکیاولی، نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی،(متن فارسی ، انگلیسی  و ایتالیایی): بی‌گمان پرخواننده‌ترین، بحث‌انگیزترین و بدنام‌ترین اثر سیاسی همه زمان‌هاست. کتاب شهریار ماکیاولی را از جمله کتابهای بدنام تاریخ می‌دانند. در حقیقت، آن‌چه ماکیاولی را صاحب شهرت ساخت، اندیشه‌های متفاوت اوست که وی را به روشنی اندیشمندی مبلغ و پشتیبان سیاست تمرکز قدرت نشان می‌دهد، همان اندیشه‌هایی که موجب شد به معلم اهریمنی، آموزگار شرارت، فیلسوف شیطانی لقب داده شود و همان باورها و تفکراتی که سبب شد از سویی، برخی متدینان و الهیون، نوشتارهای او را موعظه‌های شیطانی بخوانند و از دیگر سوی، شماری از فلاسفه و اندیشمندان، آرای او را توجیه‌گر منافع قدرتمندان، زورمداران و توجیه‌کننده کاربرد هر وسیله ممکن برای رسیدن به هدف بدانند. هدف ماکیاولی از نگارش کتاب شهریار، کمک به حفظ قدرت و غلبه بر سایر حکومت‌ ها بوده است و او در این کتاب به مقوله قدرت و ساز و کار حفظ آن نگریسته و تاکید کرده که هدف ایجاد حکومت قدرتمند، وسیله را توجیه می‌کند.

در بخشی از اندرزهای ماکیاولی به پادشاه دورانش در کتاب شهریار می‌خوانیم:

"داشتن صفات خوب چندان مهم نیست. مهم این است که پادشاه فن تظاهر به داشتن این صفات را خوب بلد باشد. حتی از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم که اگر او حقیقتا دارای صفات نیک باشد و به آن‌ها عمل کند به ضررش تمام خواهد شد. در حالی‌که تظاهر به داشتن این گونه صفات نیک برایش سودآور است. مثلا خیلی خوب است که انسان دلسوز، وفادار، باعاطفه، معتقد به مذهب و درستکار جلوه کند و باطنا هم چنین باشد. اما فکر انسان همیشه باید طوری معقول و مخیر بماند که اگر روزی به کار بردن عکس این صفات لازم شد به راحتی بتواند از خوی انسانی به خوی حیوانی برگردد و بی‌رحم و بی‌عاطفه و بی‌وفا و بی‌عقیده و نادرست باشد".

2- کتاب «گفتارها »اثر ماکیاولی در کنار «شهریار» مهم‌ترین اثر اندیشمند سیاسی قرن شانزدهم ایتالیاست. ماکیاولی در این کتاب رابطه قدرت و سیاست را بررسی و به استقلال قوانین سیاست از قواعد اخلاقی تصریح کرده است.

او در این کتاب به شرح اندیشه‌ها و عقایدش در باره تمامی موضوعات سیاست نظیر سیاست داخلی و خارجی و نظام حکومت، زمینه‌های قدرت حاکمه، قانون اساسی و جنگ پرداخته است.

ماکیاولی در این کتاب با ذکر مثال‌های تاریخی و واقعیات روزمره، به نقش قدرت در سیاست پرداخته، استقلال قوانین سیاست از قواعد اخلاقی را از امور ضروری معرفی می‌کند.

تحقیق درباره درآمدی بر آسیب شناسی حکومت اسلامی از دیدگاه نهج البلاغه

فرمت فایل : word  (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 23 صفحه

مقدمه

همه حکومتها بخشی از تداوم و سلامت خویش را مدیون نقادانی هستند که خیر خواهانه و منصفانه عملکرد حکومت را نقادی و آسیب شناسی می‌کنند.به همین جهت بر حکومت اسلامی نیز لازم است که هم از درون به شناخت آسیبهای مهلک و راه حلهای آن همت بگمارد و هم آسیب شناسی و آسیب درمانی بیرونی را که توسط اندیشمندان خیرخواه و منصف صورت می گیرد پذیرا باشد.در یک تقسیم بندی می توان آسیب های حکومت را به آسیبهای بنیادین و زیربنایی و آسیبهای مقطعی و روبنایی تقسیم نمود.در این مقاله برخی از آسیبهای بنیادین حکومت اسلامی از دیدگاه نهج البلاغه را تبیین می‌شود.

۱/حقوق متقابل حکومت و مردم

یکی از اصول مهم در باب فلسفه سیاسی اسلام در نهج البلاغه این است که حق، جریانی دو طرفه است.یعنی هیچ کس جز خداوند با حق، رابطه یک طرفه ندارد.چنین نیست که کسی فقط حق داشته باشد، اما تکلیف نداشته باشد، همه در برابر وی موظف باشند، و او نسبت به هیچ کس وظیفه ای نداشته باشد، به همین خاطر در اندیشه علی (ع) حکومت و مردم نسبت به هم حقوق متقابل دارند.
حقوق مردم بر حکومت
علی (ع) حقوق مردم بر حکومت را چنین بیان می فرمایند:
.ایجاد امنیت داخلی و دفع دشمنان خارجی.
اصلاح ساختار اقتصادی جامعه و رونق بخشیدن به آن.
کوشش در جهت اصلاح مردم.
تلاش در جهت ایجاد عمران و آبادانی در کشور.
آموزش رایگان در جهت بالا بردن سطح آگاهی و فرهنگ جامعه.
پیاده کردن عدالت اجتماعی در سه حوزه ثروت، قدرت و قانون.
اداء کامل حقوق مردم.
موعظه، هدایت و راهنمایی مردم.
حکومت باید جز در مسائل و اسرار نظامی در همه امور مردم را در جریان کارها قرار بدهد.

حقوق حکومت بر مردم

علی (ع) حقوق حکومت بر مردم را چنین بیان می فرمایند:
وفادار بودن مردم بر مفاد قانونی بیعت و حمایت از حکومت در جهت پیاده کردن قانون.
همانگونه که حکومت موظف بود که خیرخواه مردم باشد مردم نیز موظف هستند که خیر خواه حکومت باشند.
اطاعت از حاکمیت بخصوص رهبریت نظام و انجام دقیق وظایف سپرده شده ازطرف حاکمیت علی (ع) با دو شرط رعایت حقوق دولت توسط مردم را برای مردم واجب و الزامی می داند.
الف: مردم تا زمانی که موظف هستند اطاعت کرده و بر بیعت خود وفادار باشند و حکومت را یاری دهند که حکومت در مسیر راه حق حرکت کند.علی (ع) در مورد اطاعت مردم از (قیس بن سعد بن عباده) به آنها می فرماید: «او را در آنچه حق و حقیقت است یاری کنید». (۱) و یا در مورد مالک اشتر نخعی می فرماید: «در آنچه مطابق حق است از او بشنوید و اطاعت کنید». (۲) و یا در جنگ جمل در نامه ای که خطاب به مردم کوفه می نویسد از آنها می خواهد در صورتی که تشخیص دادند حرکت ایشان بر علیه اصحاب جمل بر حق است او را یاری کنند و اگر چنین تشخیص ندادند راه حق را به ایشان بنمایانند. (۳) از بیانات فوق می توان چنین نتیجه گرفت که علی (ع) طالب اطاعت کور کورانه از رهبران نیست، بلکه طالب اطاعت آگاهانه و با بصیرت است.و اطاعت را تا زمانی لازم می داند که حاکم اسلامی در مسیر حق باشد